درباره عکس بحث‌برانگیز آندرانیک تیموریان و معنای «احترام به ادیان دیگر»

شُبهه اجبار

 حضورِ آندو ــ آندرانیک تیموریان ــ فوتبالیست ایرانی ـ ارمنی محبوب، در ترکیب تیم ملی ایران که برای بازی‌های جام جهانی عازم برزیل بود موجب خوشحالی ارامنه ایران بود. در مراسم تودیع فوتبالیست‌های تیم ملّی نیز طبیعتاً آندو حضور داشت. انتشار عکسی از این مراسم که او را در حال بوسیدن قرآن، کتاب مقدس مسلمانان، و عبور از زیر آن به رسم متداول مسلمانان پیش از رفتن به سفر، نشان می‌داد، موجب بحث‌ها و دیدگاه‌ها مخالف و موافق شد.

بازتاب این حرکت در سایت‌های رسمی بیشتر با عنوان‌هایی شبیه این بود که آندرانیک تیموریان به کتاب مقدس مسلمانان احترام گذاشته است. در گفت‌وگوهای خصوصی، بسیاری بر این باور بودند که او مجبور بوده است این کار را بکند. برخی‌ها هم معتقدند مجبور نبوده و شاید احتیاط نالازم و ترسِ از دست دادن موقعیتش، او را به این کار واداشته است. داوری درباه کار آندرانیک تیموریان البته موضوع این نوشته نیست. ارزیابی درست از موقعیت او و نیت درونی او کاری است بس دشوار و به تصمیم خصوصی او بستگی دارد. شاید اگر عکس یاد شده منتشر نمی‌شد و این حرکت به عنوان «احترام به اسلام» تعبیر نمی‌شد، اصولاً این نوشته‌ ضرورت پیدا نمی‌کرد.امّا با توجه به شهرت تیموریان و بازتاب رسانه‌ای وسیع این عکس، و تعبیر آن به عنوان احترام به کتاب مقدس مسلمانان، این عکس می‌تواند موجب درک غلطی از کلمه و مفهوم «احترام به اعتقادات دیگران» شود. آشکار است که احترام به یک دین به معنای به جا آوردن فرایض و آداب آن دین نیست. مثلاً می‌دانیم که مسلمانان به عیسی مسیح (ع) پیامبر مسیحیان احترام می‌گذارند، امّا آیا این بدان معناست که یک مسلمان باید صلیب مسیحیان را ببوسد؟ معلوم است که ابداً چنین نیست. به همین ترتیب احترام به اسلام به معنای بوسیدن قرآن، نماز خواندن و از این قبیل نیست. احترام به این معناست که تو آداب خود را داری و به آداب و مرام و آیین‌های دیگری نیز به نگاه مثبت می‌نگری و به اشتراکات آن با مرام خود تأکید می‌کنی و از این قبیل. امّا مسلماً به این معنا نیست که عین پیروان آن آیین به آداب آن دین عمل می‌کنی. بنابراین تفسیر عمل آندو به عنوان «احترام به کتاب مقدس مسلمانان» موجه نیست. به فرض اگر او ترجیح می‌داد این کار را نکند، باز به چیزی یا کسی بی‌احترامی نکرده بود. نباید چنان سخن بگوییم و رفتار کنیم که گویی پرهیز یک تن از به جا آوردن آداب دین دیگری، بی‌احترامی به آن دین است.

امّا در این جا یک نکته ظریف وجود دارد. در شرایط و موقعیتی که آندو در آن قرار داشته، شاید پرهیز از رفتاری مشابه سایر بازیکنان نوعی بی‌احترامی به شمار می‌آمده است. او خواسته با عادی تلقی کردن این امر ــ توجه کنید به چهره خندان او و روحانی مقابلش ــ کارش را به عنوان امری ساده که معنای زیادی ندارد جلوه دهد و اگر بازتاب رسانه‌ای آن نبود، همه چیز به همین ختم می‌شد. انتقاد اصلی این جا متوجه کسانی است که توجه نکرده‌اند که در تیم ملّی کسی هم هست که مسلمان نیست و باید او را هم با آداب خاص خودش روانه بازی‌های جام جهانی کرد، یا اصلاً به سادگی او را معاف کرد از آیینی که مال مسلمانان است. این نوع ندیدن و توجه نکردن، آن چیزی است که می‌تواند به رویدادهایی منجر شود که دست کم ایجاد شبهه می‌کند درباره اجبار مسیحیان به تن دادن به آداب مسلمانان، و این در حالی است که می‌دانیم ارمنی های مسیحی ایران در انجام امور دینی خود مختارند و کسی آن‌ها را برای به جاآوردن آیین‌های مسلمانان مجبور نکرده است.

نکته ظریف دیگر این که برخی از قوانین اجتماعی نانوشته‌اند و آدم‌هایی که در این اجتماع زندگی می‌کنند با شمّ خود و با تجربه زندگی اجتماعی، آن‌ها را می‌فهمند. معلوم است که هیچ ارمنی قانوناً ناچار نیست نماز بخواند یا قران را ببوسد. امّا شاید کسی در موقعیت تیموریان احساس کند که اگر این کار را بکند، این امر موجب امتیازاتی برایش بشود. هرچند به خاطر نکردن آن، کسی او را تقبیح یا تنبیه یا موأخذه نمی‌کند. بعضی اوقات این درک فرد از قانون نانوشته، واقعی است و گاهی اوقات توهم اوست. در این حالت دوم هم مهم است که بدانیم چه عاملی باعث پیدایش این توهم شده است. در عرصه قوانین نانوشته خواست و برداشت افراد نیز نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. مثلاً یک مسؤول ممکن است ظرافت کافی نداشته باشد و رفتارش چنان باشد که در فرد مسیحی مقابلش این شبهه را وجود بیاورد که برخی از اعمال اجباری هستند، در حالی که در واقع چنین نباشد. در واقع با شبکه‌ای از رفتارهای اجتماعی و برداشت‌ها و تفسیرهای متقابل سروکار داریم. امّا باید بدانیم وقتی این همه تبدیل به عکسی می‌شود از یک ستاره ورزشی، آن وقت همه این ریزه‌کاری‌ها تحت‌الشعاع قرار می‌گیرند و بیننده ی عکس توجهی به آن‌ها نمی‌کند و آن چه باقی می‌ماند یک چیز است: شُبهه اجبار.

17 thoughts on “درباره عکس بحث‌برانگیز آندرانیک تیموریان و معنای «احترام به ادیان دیگر»

  1. توضیح این‌که، کارلوس کیروش – سرمربی پرتغالی تیم ملی – هم عیناً همین عمل را انجام داد و چنین لبخندی را هم زد.

  2. خطاب به همه افرادی که مدام به آندرانیک خرده می گیرید و کار آندرانیک را چه در لفافه و چه به وضوح نوعی ریاکاری تفسیر می کنید و به آن خرده می گیرید. شمایی که احتمالن بیشتر هم از هموطنان و دوستان ارمنیمان می باشید. شما رفتار آندرانیک را به نوعی ریا کاری تشبیه می کنید. و از این منظر به قضاوت آن می نشیند. در صورتی که بعید می دانم هیچ کدام از شما عزیزان علم غیب داشته باشید و از درونیات و اعتقادات شخص دیگری با خبر باشید و این شما را در جایگاه قضاوت دیگران قرار دهد. اجازه بدهید شروع سخنانم را با مثالی از شخص خودم آغاز کنم. من مسلمان زاده ام اما خیلی از مشخصات خداوند برای من به شخصه ورای تعاریفیست که بسیاری از مسلمانان از او ارائه می دهند. خدای من همزمان هم خدای محمد است هم خدای عیسی, موسی, زرتشت, بودا, خدایان هندو و…من به شخصه در یک معبد هندو یا یک کلیسا همانطور دچار جذبه معنویت میشوم که در مسجد و…من از بودا, محمد, علی, عیسی, موسی, روبرت صافاریان, لئونارد مسی, ونگوگ,خواهرم, برادرم و حتی هیتلر هم می توانم بسیاری چیزهای خوب را یاد بگیرم. و تمام سعیم در راه خطیر انسان شدن این است که به چنان درجه ای از فهم منطقی و همزمان احساسی برسم که قدرت تمیز بین خوب و بد را در یک هیئت واحد به دست بیاورم و یاد بگیرم که نه هرگز به طور کل آن را نفی کنم و نه همزمان هم از وی بتی سراسر درستی و حقانیت بسازم. یاد گرفته ام تا همه چیز را در بستر تنها دو رنگ سیاه و سپید نبینم و اتفاقن دریافته ام همه چیزهایی که مربوط به انسان و امور انسانیست است در طیفی مابین این دو رنگ وجود دارند. یعنی هر مقوله انسانی ای تؤامان می تواند هم شامل سیاهی باشد و هم سپیدی. چون بر خلاف تفکر رایج, انسان نه سپید مطلق است و نه سیاه مطلق؛ او همیشه خاکستریست. ادیان هم بر خلاف ادعایی که همواره علمایشان یا مؤمنان دو آتیشه آنها دارند, هم دارای سیاهی هستند و هم سپیدی. چون از فیلتر انسانها می گذرند و مدام در دل زمانه تغییر می کنند و با اخلاقیات روز( که از قضا این یکی هم به شدت وابسته به تغییرات انسانها و تکامل آنهاست و لاجرم خاکستریست و نسبی) تأویل و تفسیر می شوند. من وقتی انجیل عهد عتیق را در دست می گیرم آن را می بوسم. نه به خاطر اینکه تناقضی در آن نمی یابم یا آن را بی هیچ شبهه ای قبول دارم, نه؛ به این دلیل که با مطالعه آن خیلی اوقات درسهای بزرگی گرفته ام و اصلن همین که کتاب مقدسِ بخش وسیعی از انسانهاست و آنها به آن احترام می گذارند, بر خود نیز واجب می دانم که به آن احترام بگذارم, زیرا معتقدم که انرژی مقدس معتقدان به آن همراه آن است و هم اینکه من از آن می توانم بیاموزم, من همین کار را با کتاب شازده کوچولو, اشعار حافظ, ییتس, ماهاباهاراتا, قرآن, انجیل عهد جدید, کتاب فارسی اول دبستان, مادام بواری و کلن هر کتابی که نکته ای آموزنده را برای من در خود دارد انجام میدهم. حتی اگر قصد نویسند آن کتاب بر خلاف کارکرد مفید امروزینش برای من, بوده باشد. حال یک سؤال از شما دارم: آیا این کار من از سر ریاست؟ آیا اشتباه است؟ آیا موستوجب انتقاد و سرزنش است؟ از شما عذر می خواهم که این همه از ضمیر من در این نوشته استفاده کردم, اما چاره ای نداشتم, مجبور بودم از خودم مثال بزنم. چون هم خودم را بیش از کسان دیگر می شناسم و هم اینکه قضاوت شخص خودم هزاران بار راحت تر از قضاوت دیگران است. چرا که مرا به درون آنها راهی نیست. بنده از شما خواهش می کنم تا خودتان را با مثالهایی که زدم مقایسه کنید. آیا خود شما هم خواسته یا نا خواسته خیلی از این کارها را انجام نمی دهید؟ از خودتان بپرسید اگر آندرانیک در یک تیم فوتبال هندی عضو بود و به جای بوسیدن کتاب آسمانیی مسلمانان مثلن یکی از کتب مقدس هندو یا بودایی را می بوسید, آیا شما به عنوان فردی هم کیش او این همه بر انگیخته می شدید؟ گمان نمی کنم. البته معتقدم اگر یک مسلمان شدیدن مذهبی هم درست در جای شما بود و اتفاقات مشابه ای برای او در رابطه با یکی از هم کیشانش رخ میداد همینقدر یا شاید هم خیلی بیشتر بر افروخته می شد. اصولن این حاصل کاشتن تخم کینیست که از سده های گذشته توسط ساستمداران و روحانیون ذینفع در دل مسیحیان و مسلمانان کاشته شده تا بتوانند از تقابل حساسیت های دینداران این دو دین و به راه انداختن جنگهایی همچون جنگهای صلیبی به عایدات و منافع شخصی خود برسند و از خلال چنین تضاهای قشری و متظاهرانه ای هر روز بیش از پیش جیفه ناپاکشان را پر و پیمان تر کنند و با چینش آدمها همچون مهره های سیاه و سپید شطرنج در مقابل هم, تا کنون هم توانسته اند نسبتن موفق عمل کنند. چون این مهره های بیچاره هرگز نفهمیدند که با دامن زدن به این تقابلات تنها خودشان و عزیزانشان را به مسلخ می فرستند. نگاهی به تحولات همین امروز خاورمیانه و جهان بیندازید. تمام این خونریزی ها همه بر اثر نگاه های قشری و تفکرات دگم انسانهاست…در خاتمه از شما عذر می خواهم که آنقدر سواد نداشتم تا یادداشت کوتاه تری برایتان بنویسم. ارادتمند همگی. در پناه حق و عدالت.

  3. جناب صفاریان نازنین, دوست دارم توجه شما را به چند نکته جلب کنم. که شاید با توجه به آنه اندکی در نظرات خود تجدید نظر کنید. اول اینکه بعید میدانم اجبار یا باید و نبایدی در این قضیه وجود داشته باشد و شخص خاصی آندرانیک را مجبور به این عمل یا براوردن سایر فرایض مسلمانان کرده باشد. چرا که همانطور که خودتان هم ذکر کرده بودید همه به ارمنی بودن آنرانیک عزیز واقفند و چنانچه فردی هم سوء نیت می داشته, آندرانیک به راحتی می توانسته از انجام دادن آن شانه خالی کند و از کنار قرآن, بدون بوسیدنش حرکت کند و کسی هم هرگز به او خرده نمی گرفت. من به شخصه اعتقاد دارم آندرانیک اتفاقن به عمد هم این کار را انجام داده است. شاید همانطور که شما خودتان هم ذکر کردید می خواسته به سایر اعضای تیم و دوستانش نشان دهد که به اعتقادات آنها احترام می گذارد و جهت بالا بردن روحیه تیمی نخواسته که خود را از بقیه جدا کند. که این خود نشان دهنده بلوغ فکری و هوش بالای اوست. نکته دیگر اینکه حتمن شما به عنوان یک ایرانی و یک مستند ساز روشنفکر به این قضیه واقفید که بوسیدن قرآن توسط یک مسافر به هیچ وجه در حیطه فرایض دینی و واجبات دین اسلام به حساب نمی آید و درست مثل پاشیدن آب به همراه برگ سبز پشت سر مسافر یا پختن آش پشت پا برای او بیش از هرچیز نوعی سنت جامعه ایرانیست و برای سلامت سفر او از دیدگاه عامه نوعی بیمه کردن مسافر با توسل به معنویات به حساب می آید. در هیچ کجای دین اسلام اشاره مذهبی ی خاصی به این عمل نشده است. کما اینکه این رسم به این نحو نیز در میان سایر ملل مسلمان دیده نمی شود و تنها از خصوصیات فرهنگ ایرانی به حساب می آید. و از آنجایی که آندرانیک هم مثل همه ما پیش از هر چیز یک ایرانیست و بعد یک ارمنی تنها به یکی از رسوم فرهنگی ی ایرانی عمل کرده است. از این منظر نه می توان به مسئولان تیم بدرقه ایرادی وارد دانست و نه به آندرانیک. کاش هرچه زودتر برسد آن روز که همه ما بیش از پرداختن به حواشی که منجر به جدایی افکنی بین خرده فرهنگ های مختلف یک ملت واحد می شود, بیشتر به متن و اصل موضوع بپردازیم.

  4. یـــــــــــــــــــــــــعنی
    شعور مند بودن
    آنقدر تفسیر دارد؟؟؟؟؟؟؟
    آقا ، خانم ،
    آنــــــــــــــــــــــــــــــــــــدو ( آندرانیک ) تیمــــــــــــــــــــــــوریان بچه ی محترمیه ، همین !!
    به همین سادگی
    چرا نمیفهمید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

  5. اتفاقا من فکر می کنم آخونده میخواست آندو رو از بوسیدن قرآن معاف کنه. چون وقتی نوبت به آندو رسید آخونده قرآن رو برای بوسیدن جلو نیاورد و به جاش با شخص آندو روبوسی کرد کاری که با بقیه بازیکنها نکرده بود. این خود آندو بود که سرشو پایین آورد و قران رو بوسید.
    من نمی دونم دلیل کارش چی بوده. کسی هم نمی تونه تعریف ارائه بده که مرز احترام به ادیان دیگه چی هست. به هر حال آندو رو هزار بار در حال صلیب کشیدن دیدیم و عکسهای عبادت کردنش هم در اینترنت فراوانه. تفتیش عقاید فقط گیر دادن مومنین به بی خدایان نیست بلکه فضولی در این که چرا فلانی قرانو بوسید یا نبوسید هم هست.
    در ضمن بد نیست مد نظر داشته باشید در تیم ۲۲ نفر دیگه هم بودن که کسی از دین و ایمانشون خبر نداره ولی به هرحال از نحوه زندگیشون برمیاد مومن و متدین نباشند با این حال قرآن رو هم بوسیدند…

  6. خواستم اضافه کنم از پیدا کردن وبلاگ شما خوشحالم. من خیلی به ارامنه ارادت دارم و دوست دارم بیشتر ازشون بخونم چیزی که در اینترنت زیاد پیدا نمیشه.

  7. راستش تصور نمی کنم آندو این کار را به اجبار انجام داده باشد (که اگر اجبار باشد کار خیلی غلطی است) یا حتا عمل به وظایف شرعی مسلمانان و مسائلی از این دست، بلکه با توجه به حساسیت مسابقات پیش رو قصد داشته از حاشیه سازی پیرامون تیم ملی جلوگیری کند (یک لحظه تصور بفرمایید که این کار را انجام نمی داد و جار و جنجال بعدی موجب به حاشیه رفتن یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان ایران می شد). پس احتمالن این عمل بیشتر یک تاکتیک تیمی بوده تا فعالیتی مذهبی.
    در ضمن گویا دانیال داوری در همان مراسم این کار را نکرده و اتفاقی هم رخ نداد.

  8. ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ اﻟﻛﺲ اﺯ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎ ﻭﺑﻼﮒ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮﻃﻦ ﻋﺰﻳﺰ ﺁﺷﻨﺎﺷﺪﻡ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ.اﻭﻧﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻡ اﺯﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻱ اﺭﻣﻨﻴﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺪﻭﻧﻢ.ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ,ﻳﺎاﺯاﺭاﻣﻨﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﻴﭻ ﺗﻔﺎﻭﺗﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ”اﻳﺮاﻧﻴﺎﻥ”ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻧﻤﻴﺎﺭﻩ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﻛﻮﭼﻴﻜﻲ اﺯاﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺶ اﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩﻳﻦ ﺭﻭ اﻧﻘﺪﺭﻣﻮﺭﺩ ﻣﻮﺷﻜﺎﻓﺎﻧﻪ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻛﻨﻴﻢ.
    ﺑﻬﺮﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﻧﻆﺮﻣﻨﻢ ﺭﻓﺘﺎﺭﺁﻧﺪﺭاﻧﻴﻚ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ ﻭﻧﺸﺎﻧﮕﺮﺑﻠﻮﻍ ﻓﻜﺮﻳﺶ ﺑﻮﺩ.ﺑﻬﺶ اﻓﺘﺨﺎﺭﻣﻴﻜﻨﻴﻢ.

  9. من مطمینم هیچ اجباری در کار نبوده
    هم کارلوس کیروش وهم آندرانیک عزیز با این کار اتحاد و یک رنگی تیم رو نشون دادن
    ما همه ایرانی هستیم و ارامنه عزیز هم برادران و خواهران ملی ما هستن
    هیچ فرقی ببن ایرانی ها وجود نداره

  10. خب اندو جووون هم با ادب هم با شخصیت و ازهمه مهم تر اینکه با غیرت…
    اندو جونم دوستت دارم……
    چرا اینطوری نگاه میکنی خب دوسش دارم..عشقمه چون با غیرت و……..
    خب اندو رو همه دوست دارن به همین سادگی میفهمی؟؟؟؟؟؟؟؟

  11. سلام
    شما نوشتید آندرانیک تیموریان فوتبالیست ایرانی-ارمنی که این غلطه
    مگه به کریم انصاری فرد گفته میشه فوتبالیست ایرانی-آذری؟
    آذری و ارمنی و لٌر و کرد و … تشکیل یک کشور به نام ایران داده اند.
    در واقع نژاد با ملیّت متفاوت است.
    ولی برخی کشور ها مانند جمهوری آذربایجان یا آلمان کشور متشکل از یک نژاد است که این درباره ی ایران صدق نمیکند.

  12. با سلام
    ما مسلمانان هم وظیفه داریم نه فقط به کتاب مقدس انجیل احترام بگذاریم بلکه همه کتب آسمانی .
    بوسیدن هم بخشی از ارادت قلبی است ، لازم باشد یا نباشد می بوسیم.
    این حرکت آندو نشان از اصالت و استحکام شخصیتی این برادر عزیز ما دارد . مطمئنآ او در مسیحیت نیز ثابت قدم است.
    تلاشی که او در هر بازی ملی میکند بسیا بسیار اندک هستند بازیکنی با این همه تعصب ایرانی
    پیامبر اسلام فرموده به بت های کافران توهین نکنید چون آنها نیز به خدای شما توهین خواهند کرد.

  13. درسته دینمون یکی نیست ولی خدامون که یکیه تو قران هم اسم حضرت مسیح هست و حضرت مسیح هم اومدن حضرت محمد صلوات الله علیه رو بشارت داده بود پس هیچ اشکالی نداره که یک مسیحی بیاد و کتاب مسلمانان رو ببوسه و به اون احترام بزاره ویا برعکس یک مسلمان بیاد کتاب مسلمانان رو ببوسه و به اون احترام بزاره بالاخره چه انجیل چه قرآن در اصل همون حرف ها و دستورات خدا هستن که کنار هم جمع شدن

  14. آقای صافاریان توی نوشته هات خیلی تلاش کردی که همه عوامل انسانی رو یه جوری مقصر جلوه بدی و آندو رو مجبور به اطاعت اما خدای متعال و عزیز رو صد هزار مرتبه شکر میکنم که به دل این بچه انداخت و خودش اذعان داشت که این صحنه یکی از رضایت بخش ترین لحظات زندگیش بوده و به اون افتخار می کنه. ما هم بهش افتخار می کنیم و کسی هم حق نداره به آندرانیک تیموریان کاپیتان شایسته تیم ملی ایران بی احترامی کنه. پیشنهاد میکنم متن مصاحبه آندو رو با سایت فرانسوی مطالعه کنی.
    شوما بهتره با خدای خودت خلوت کنی و دلتو یه کم صاف تر

  15. به نظر من ؛ نه ریایی در کار بوده و نه اجباری. هرکسی که فوتبال رو دنبال کنه می‌دونه آندو اهل ریاکاری و .‌‌‌…. نیست.
    اصلا فرض محال باشه. کی‌روش چی؟! آیا کارلوس کی‌روش هم مجبور بود یا ریاکاری کرده؟!
    اینهمه ما می‌شنویم میگن ؛ نیت ، نیت مهمه. به نظرم آندو مسأله رو مهم ندیده ، و با این فکر که اگه خدا مهم باشه ، پس خدای مسلمون و مسیحی یکی‌ست ، و با همین نیت بدون توجه به اسم کتاب و البته توجه به گوینده اصلی حرفهای کتاب ، این کار رو انجام داده.
    اگه آندو این کار رو انجام نمی‌داد آیا الان مسلمان و مسیحی و ….. بهش حمله نمی‌کردن که چرا باعث اختلاف شده؟!
    بهونه گیری رو کنار بذارید و بجاش یه قصه بنویسید….. قصه از مردمی که در گرفتن ایراد ، باید جایگزین قوم موسی !!!! شوند.

  16. شما یه چیزی ک خیلی بهش اشاره کردین ایین مسلمونا و اینکه از زیر قران رد بشن
    اما این امر کاملا ایرانیه! و ایرانیا بنا به مقدس بودن ی چیز اونو پشت و پناه قرار میدن
    خیلی ها هم اینکارو نمیکنن و پشت سر بک فرد اب میریزن و ابو نماد روشنی و اینا میدونن!
    نمیدونم نیت اندو چی بوده ولی هر چی که بود جلوه ی ظاهری این کار اندو رو پیش خیلی ها عزیز تر کرد ک اگرچه مسیحیه ولی به کتاب ما بی احترامی نکرد و علیه اون جبهه نگرفت( شما اگ مسیحیتی ایرانو در نظر نگیرید ، برخی از سایر مسیحیانی ک کمی مذهبی تر باشن دین اسلام رو قبول ندارند ولی دین های قبل هیسی مسیح رو قبول دارن) و این خیلی لذت بخشه که چنین فردی تو ایران اینطوری نیست!

  17. به نظر من مهم اینه که همه ادمن نه دین و زبون و چیزاهای دیگه ممن یه مسلمونم ولی خیلی علاقه به دین مسیحیت دارم و میخوام در موردش بیشتر بدونم راستی من طرفدار اقای تیموریانم و از این
    که
    به ماشین سازی تبریز اومد خیلی خوشحال شدم

پاسخ دادن به ناشناس لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *